زنی که از شدت خشم صدایش می لرزد، شدیدا اشک می ریزد و توقع دارد در مورد مشکلاتی که در زندگی زناشویی شان وجود دارد با همسرش صحبت کند ولی در مقابل او مردی است که دست به سینه، ساکت و بی هیچ واکنشی، فقط نگاهش می کند.
این صحنه را تصور کنید: زنی که از شدت خشم صدایش می لرزد، شدیدا اشک می ریزد و توقع دارد در مورد مشکلاتی که در زندگی زناشویی شان وجود دارد با همسرش صحبت کند ولی در مقابل او مردی است که دست به سینه، ساکت و بی هیچ واکنشی، فقط نگاهش می کند. احتمالا تجربه دیدن صحنه ای مشابه این را در زندگی خود یا دست کم یکی از اطرافیان تان دارید، چون متاسفانه این یکی از مرسوم ترین الگوهای رفتاری در بین همسران است.
تقاضا/ نادیده انگاری (که مخفف آن در اصطلاح انگلیسی DM/W نامیده می شود)؛ یکی از طرفین تقاضای دریافت توجه را دارد در حالی که دیگری این احساس او را نادیده می گیرد. البته این الگوی رفتاری جدید نیست و از مدت ها پیش در سرتاسر جهان نمود داشته است.
محققان بر این باورند که این یکی از قدرتمندترین عوامل ایجادکننده نارضایتی بین همسران و طلاق است. این عامل همچنین ممکن است باعث افسردگی و اختلالات روانی در فرزندان نوجوان و جوان آنها شود. بنابراین چنین عاملی که تا این حد می تواند مشکل آفرین باشد باید حتما مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد.
بعضی از افراد بیشتر از دیگران در معرض مواجهه با این مشکل هستند. هرچند این الگو در یک رابطه سالم خیلی بعید است اتفاق بیفتد ولی در روابط مشکل دار، وقوع چنین رفتاری بسیار محتمل است. اگرچه این حالت ممکن است با رفتارهای منفی دیگری مثل جیغ و فریاد نمود پیدا کند ولی درواقع مقوله ای جداست. شواهد نشان داده در مواردی که یکی از همسران دچار افسردگی است این الگوی رفتاری بیشتر احتمال وقوع دارد. همچنین به نظر می رسد در بیشتر موارد زنان در نقش متقاضی ظاهر می شوند . کسی که این تقاضا را نادیده می گیرد مردان هستند. دلیل این امر به طور بسیار گویا و قانع کننده ای در کتاب «مردان مریخی، زنان ونوسی» شاهکار جان گری بیان شده است.
تحقیقات دیگری که در این خصوص انجام شده نشان داده است در روابطی که قدرت به طور نامساوی تقسیم شده است، احتمال بروز DM/W بیشتر است. منظور از تقسیم قدرت به طور نامساوری حالتی است که یکی از زوجین بیش از حد به دیگری وابسته است- خواه از نظر مالی و خواه از نظر عاطفی- یا وقتی که یکی از همسران نقش اصلی را در تمام تصمیم گیری ها دارد. در چنین روابطی، ان فردی که قدرت کمتری دارد بیشتر ممکن است در نقش متقاضی قرار بگیرد. در مقابل کسی که از قدرت بیشتری برخوردار است- به پشتوانه قدرتش- ممکن است این اجازه را به خود بدهد که توقعات همسرش (یا به زغم خود «غرغر»های او) را نادیده بگیرد.
-----» سایر مطالب مرتبط «-----
