پژوهش ها نشان می‌دهند زوجهایی که در آن‌ها زن قیافه بهتری از شوهر دارد، نسبت به سایر زوج‌ها برخورد مثبت‌تری نسبت به هم و رابطه‌ای محکمتر دارند. همین مسئله در مورد زوجهایی که خانم جوان تر از شوهر است و یا به صورت کلی شوهر حس می کند که در ازدواج با همسر خود موفقیتی بزرگ بدست آورده است، نیز صدق می کند.
دکتر علیرضا متحدی مشاور خانواده می‌گوید گرچه ترجیح یک قیافه به دیگری تاحدی به نظر شخصی افراد بستگی دارد، اما معیارهایی جهانی برای زیبایی وجود دارد، از جمله چشم‌های درشت، صورت بچگانه، وجود تقارن در صورت، صورت‌های با اندازه‌های متوسط و نسبت‌های معین دور کمر به دور باسن در مردان و زنان. بررسی‌های قبلی نشان داده بود افرادی با قیافه‌های دارای جذابیت مشابه به سوی یکدیگر کشیده می‌شوند و با هم ازدواج می‌کنند، رضایت بیشتری را گزارش می‌کنند. اما به گفته دکتر متحدی تحقیقات قبلی که عمدتا در مورد زوج‌های جدید انجام شده بود، نشان‌دهنده آن است که زیبایی مطلق در مراحل اولیه رابطه زوج‌ها اهمیت دارد. اما نقش زیبایی جسمی در یک رابطه زن و شوهری استقرار یافته پیچیده‌تر است.
تحقیقی جدید که نتایج آن در شماره اخیر نشریه روانشناسی خانواده منتشر شده است، نشان می‌دهد پس از گرایش اولیه زوجین به هم، قیافه آن‌ها همچنان بر رابطه‌شان موثر است، اما به طریقه‌ای متفاوت. در یک تحقیق ۸۹ زوج را که در شش ماه گذشته ازدواج کرده بودند و پیش از ازدواج حدود سه سال دوران نامزدی را گذرانده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد به طور متوسط در میانه دهه بیست زندگی قرار داشتند.
پژوهشگران بحث میان این زوج‌ها را در مورد یک مشکل شخصیشان برای ۱۰ دقیقه فیلمبرداری کردند. نوارهای ویدئویی از این لحاظ که آیا این زوج‌ها در مورد مسائل مشترکشان مثلا گرفتن یک شغل جدید، یا ورزش کردن بیشتر یا داشتن رژیم غذایی سالم‌تر از یکدیگر پشتیبانی می‌کنند یانه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مک‌نالتی در این مورد می‌گوید: «شوهر با برخورد منفی در هنگام بحث در مورد مشکلات زندگی به زنش می‌گوید این مشکل خودت است؛ خودت باید حلش کنی. اما همسر دارای برخورد مثبت می‌گوید من در کنارت هستم. چکار می‌خواهی بکنم؟ چطوری می‌توانم کمکت کنم؟»
گروهی از کار‌شناسان، جذابیت ظاهری هرکدام از این زوج‌ها را در مقیاسی از ۱ تا ۱۰ درجه‌بندی کردند، که درجه ۱۰ زیبایی تمام‌عیار محسوب می‌شد. در یک سوم از این زوج‌ها زن از شوهر جذاب‌تر بود، در یک سوم آن‌ها شوهر جذابیت بیشتری داشت و در بقیه قیافه ظاهری آن‌ها مشابه هم بود. نتایج نهایی نشان داد هنگامی که زنان از شوهران جذاب‌تر هستند، همسران به نحو مثبت‌تری با یکدیگر رفتار می‌کنند. این یافته‌‌ها منطقی به نظر می‌رسند. مردان حساسیت بیشتری به جذابیت زنان دارند، اما به نظر می‌رسد زنان توجه بیشتری به طول قد مردان و درآمد آن‌ها داشته باشند.
در زوجهایی که شوهران جذابیت بیشتری از زنان داشتند، زن و شوهر حمایت‌گری کمتری از هم داشتند. دکتر متحدی معتقد است که زنان به نحوی میزان حمایتی را که شوهرانشان از آن‌ها انجام می‌دهند، بازتاب می‌دهند. او می‌گوید: شوهرانی که جذابیت جسمی بیشتری از زنان خود دارند، بالقوه می‌توانند با زنان دیگری ازدواج کنند که جذابیت بیشتری از همسر فعلی آن‌ها داشته باشد. این ذهنیت مرد که زن من می‌توانست زیبا‌تر باشد، باعث می‌شود که این مردان رضایت کمتری از ازدواجشان داشته باشند و تعهد کمتری نسبت به آن احساس کنند. نتیجتاً زن نیز در مقابل عدم دریافت حمایت و توجه کافی از سوی همسر رفتار متقابلی را در پیش می گیرد.
به گفته پژوهشگران جذابیت جسمی شوهران اهمیت کمتری برای زنان دارد. زنان بیشتر به دنبال شوهرانی هستند که رفتاری حمایت‌گرانه داشته باشند. بنابراین زوجی که در ظاهر ممکن است با هم تطابق نداشته باشند، در واقع می‌توانند مطابقت کاملی با هم داشته باشند.
در حقیقت مطابقت بین زن و شوهر به معنای آن نیست که زن و شوهر از هر جنبه‌ای مشابه هم باشند، بلکه تنها به معنای آن است که در مجموع دو نفر یکدیگر را درک می‌کنند.
-----» سایر مطالب مرتبط «-----
