معمولاً در قراردادهای مهم که جنبه تخصصی برجسته‌ای دارند، در بندی از قرارداد برای تفسیر قرارداد و رسیدگی به اختلافات احتمالی، فرد یا افرادی جهت داوری به عنوان مرجع حل اختلاف تعیین می‌شوند.
اگر در قراردادی شرط داوری وجود داشته باشد، دیگر دادگاه صلاحیت رسیدگی به موضوع را ندارد، و طرفین باید برای حل اختلاف به داور تعیین شده مراجعه نمایند. مگر آنکه برای حذف بند داوری با یکدیگر توافق نمایند.
در دادنامه زیر، در قرارداد مشارکت در ساخت، مالکین ادعای فسخ قرارداد به دلیل تخلفات سازنده را داشتند. لیکن وکیل ایشان به وجود بند داوری در قرارداد توجه ننموده بود و با ایراد اینجانب به عدم صلاحیت دادگاه به دلیل وجود شرط داوری در قرارداد، حکم به رد دعوی صادر شد و در مرحله تجدیدنظر هم تایید شد:
.
.
.
.
جهت ملاحظه برخی احکام دادگاه در دعاوی حقوقی کلیک کنید:
.
.
